Ο Δρ. Δημήτρης Καλιαμπάκος γεννήθηκε το 1962 και είναι Καθηγητής στη Σχολή Μηχανικών Μεταλλείων – Μεταλλουργών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τη σχέση μεταλλευτικής δραστηριότητας- κοινωνίας- περιβάλλοντος, την ανάπτυξη ειδικών υπογείων έργων, θέματα ανάπτυξης και περιβάλλοντος των ορεινών περιοχών, ζητήματα περιβαλλοντικής οικονομίας, ενεργειακής φτώχειας, κλπ. Έχει υπάρξει Επιστημονικός Υπεύθυνος σε πάνω από 60 ερευνητικά προγράμματα. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 180 επιστημονικές εργασίες σε διεθνή περιοδικά και συνέδρια και έχει συμμετάσχει στη συγγραφή 12 βιβλίων. Διδάσκει προπτυχιακά μαθήματα στη Σχολή Μ.Μ.Μ. και σε τέσσερα Μεταπτυχιακά Προγράμματα Σπουδών του Ε.Μ.Π, κυρίως οικονομικά για μηχανικούς. 
Έχει υπηρετήσει το Ε.Μ.Π. από τη θέση του Κοσμήτορα της Σχολής ΜΜΜ (2016-σήμερα), του Αντιπροέδρου του Τεχνολογικού Πολιτιστικού Πάρκου Λαυρίου (2012-σήμερα), του Διευθυντή του Μετσόβιου Κέντρου Διεπιστημονικής Έρευνας (2015-σήμερα), του Συντονιστή του μεταπτυχιακού προγράμματος «Περιβάλλον και Ανάπτυξη των Ορεινών Περιοχών» (2008-σήμερα), Β’ κατεύθυνση του ΔΠΜΣ «Περιβάλλον και Ανάπτυξη». Επιπλέον, συντονίζει την Διεπιστημονική Ομάδα Έργου του ΕΜΠ για την Αναστήλωση της Γέφυρας Πλάκας (2015-σήμερα). 
Από το 2013, είναι Πρόεδρος του διεθνούς οργανισμού Associated research Centers for the Urban Underground Space (ACUUS), του πλέον σημαντικού φορέα για τη συστηματική αξιοποίηση του υπόγειου χώρου στα αστικά κέντρα και ειδικά στις μεγαπόλεις με στόχο τη βελτίωση της ποιότητας ζωής σε αυτές, στον οποίο συμμετέχουν ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια από περισσότερες από 30 χώρες από όλο τον κόσμο. 
Έχει προσκληθεί και έχει δώσει διαλέξεις στο αντικείμενο αυτό σε περισσότερα από 40 συνέδρια και διεθνή fora.