Είναι επιστημονικά διαπιστωμένο ότι ένα σημαντικό ποσοστό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου οφείλεται στην κίνηση εμπορικών πλοίων. Ενα προτεινόμενο μέσο περιορισμού του προβλήματος είναι η χρήση πυρηνικών αντιδραστήρων για την κίνηση των πλοίων. Παρόλαυτά, η πυρηνική ενέργεια έχει κατηγορηθεί για τη ρύπανση του περιβάλλοντος. Το επιστημονικό ερώτημα που τίθεται είναι εάν πρέπει προχωρήσουμε στην εφαρμογή αυτή ή όχι.
Παλαιότερα Θέματα
Ομάδα Εκπόνησης:
- Ζερβίδη Κλειώ (ΜΜΜ)
- Καραταράκη Γεωργία (ΧΜ)
- Κουτσός Βλάσης (ΗΜΜΥ)
Ακαδημαϊκό έτος:
2015-16
H καθημερινότητα μιας φοιτήτριας, ενός φοιτητή και το αποτύπωμα CO2 αναφορικά με τη:
Α) Μετακίνησή της/του από και προς το ΕΜΠ (Αυτοκίνητο, συγκοινωνία, ποδήλατο κλπ)
Β) Τις καθημερινές της/του καταναλώσεις σε φαγητό, καφέ, ποτά
Γ) Την ενασχόλησή της/του με άλλες δραστηριότητες (αθλητισμός, χορός, μουσική, λογοτεχνία)
Δ) Τις εξόδους της/του.
Σκοπός είναι να αποτιμηθούν περιβαλλοντικά, οι διάφορες δραστηριότητες των φοιτητών. Πιο συγκεκριμένα, θα δημιουργηθούν κάποια προφίλ φοιτητών και θα δοθεί ένα αποτύπωμα CO2 (CO2 footprint) των φοιτητών ανάλογα με το προφίλ τους. Θα φανούν έτσι οι δραστηριότητες εκείνες οι οποίες είναι λιγότερο ή περισσότερο ενεργοβόρες, με τη βοήθεια της ανάλυσης κύκλου ζωής.
Ομάδα Εκπόνησης:
- Αμπατζόγλου Πέτρος, (ΧΜ)
- Τσαρπαλή Μάγδα, (ΧΜ)
- Καραγιάννη Ελβίρα (ΧΜ)
Ακαδημαϊκό έτος:
2015-16
Στόχος η εκτίμηση των δυνατοτήτων (θεμελιωμένα στο βυθό ή πλωτά) κατασκευής, παραγωγικής ισχύος, εξαγωγών ηλεκτρισμού για τα επόμενα 35 χρόνια και η σύγκριση (πλεονεκτήματα, μειονεκτήματα) με κάποια άλλη πηγή ενέργειας (καύσιμα, πυρηνικά, φωτοβολταϊκά ή άλλη) της επιλογής των φοιτητών.
Ομάδα Εκπόνησης:
- Βαίτσος Γιάννης (ΧΜ)
- Γκούτης Αντώνης (ΧΜ)
- Δέγλερης Σοφοκλής (ΧΜ)
- Ξανθού Ζαχαρούλα (ΧΜ)
Ακαδημαϊκό έτος:
2015-16
Ο τομέας των μεταφορών αποτελεί ένα ραγδαία αναπτυσσόμενο τμήμα της παγκόσμιας οικονομίας. Η αύξηση της παγκόσμιας κατανάλωσης συντέλεσε στην ανάγκη για ολοένα και μεγαλύτερη μεταφορά προϊόντων σε παγκόσμιο επίπεδο, γεγονός που υποβοηθήθηκε σημαντικά από την παγκοσμιοποίηση της αγοράς και τη χαλάρωση των εθνικών συνόρων. Η αύξηση του μεταφορικού όγκου συνοδεύτηκε και συνεχίζει να συνοδεύεται από διαρθρωτικές αλλαγές στο κλάδο των μεταφορών, οι οποίες αφορούν τον τρόπο και τα μέσα με τα οποία συντελείται η παγκόσμια μεταφορική διαδικασία.
Οι μεταφορές, εκτός από το ότι αποτελούν όπως γίνεται αντιληπτό βασικό τομέα της οικονομίας, συνεισφέρουν σε σημαντικό βαθμό στην οικονομία (4,8% — ή 548 δισ. ευρώ — σε ακαθάριστη προστιθέμενη αξία στο σύνολο των 28 χωρών της ΕΕ) και εξασφαλίζουν πάνω από 11 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα όμως συντελουν στη ρύπανση και υποβάθμιση του περιβάλλοντος.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σκοπεύει να αναπτύξει και να προωθήσει αποτελεσματικές, σίγουρες, ασφαλείς και βιώσιμες πολιτικές μεταφορών ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μια ανταγωνιστική βιομηχανία που συμβάλλει στην απασχόληση και την ευημερία. (Πολιτική μεταφορών της ΕΕ). Στην παρούσα εργασία ζητείται να αξιολογηθούν με βάση οικονομικούς και περιβαλλοντικούς δείκτες τα υπέρ και τα κατά των χερσαίων (οδικών & σιδηροδρομικών μεταφορών έναντι των θαλάσσιων μεταφορών καθώς επίσης να διερευνηθεί και η προοπτική εφαρμογής συνδυασμένων μεταφορών.
Ομάδα Εκπόνησης:
- Σιδερή Ιφιγένεια (ΧΜ)
- Κάτσης Νικόλαος (ΧΜ)
Ακαδημαϊκό έτος:
2015-16
Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (29/11/2011) η απόφαση απελευθέρωσης της πετρελαιοκίνησης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Ετσι σύμφωνα με το νόμο 4030 /2011 και το άρθρο 50, από σήμερα 29/11/2011 μπορούν να ταξινομούνται αυτοκίνητα με πετρελαιοκινητήρα στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, ενώ επιτρέπεται παράλληλα και η μετακίνηση αυτών των αυτοκινήτων στις δύο πόλεις. Η μόνη προϋπόθεση που τίθεται είναι να διαθέτει κινητήρα προδιαγραφών ρύπων Euro 5, 6.
Συγκεκριμένα, το άρθρο 50 αναφέρει:
«1. Τα πετρελαιοκίνητα φορτηγά οχήματα ιδιωτικής χρήσης μικτού βάρους μέχρι τεσσάρων χιλιάδων (4.000) χιλιογράμμων και τα πετρελαιοκίνητα επιβατικά οχήματα ιδιωτικής χρήσης εξαιρούνται των περιορισμών κυκλοφορίας στις περιοχές των Νομών Αττικής και Θεσσαλονίκης, που καθορίστηκαν με τις διατάξεις του άρθρου 26 του ν.1959/1991 (Α΄ 123), εφόσον η τεχνολογία τους πληροί εκ κατασκευής τις προδιαγραφές του Κανονισμού (ΕΚ) 715/2007 της 20ής Ιουνίου 2007 (Euro V και Euro VI) ή μεταγενέστερου.
2. Οι διατάξεις του παρόντος αρχίζουν από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.»
Η Ελλάδα, μέχρι σήμερα, ήταν μόνη χώρα στην Ευρώπη με περιορισμούς στη χρήση των κινητήρων ντίζελ και μία από τις ελάχιστες που έχουν σε εφαρμογή τέτοια την απαγόρευση. Για παράδειγμα, περιορισμοί υπάρχουν και στην Ιαπωνία. Όμως εκεί ουσιαστικά ισχύει η απαγόρευση ώστε να καθοδηγήσουν εμπορικά τους υποψήφιους αγοραστές προς τις δικές τους αυτοκινητοβιομηχανίες, αφού αυτές δεν έχουν ακόμα τόσο εξελιγμένους πετρελαιοκινητήρες, όσο έχουν οι Ευρωπαίοι. Αυτοί έχουν άλλωστε τα υβριδικά συστήματα.
Ομάδα Εκπόνησης:
ΜΑΝΑΦΗΣ Θ.
Ακαδημαϊκό έτος:
2017-18
Το θέμα περιλαμβάνει την εφαρμογή του δείκτη βλάστησης NDVI σε απεικονίσεις Landstat γαι την περίοδο 1990-σήμερα και συσχέτιση των τιμών του με τις τιμές βροχόπτωσης και θερμοκρασίας. Η περιοχή μελέτης θα είναι αγροτική περιοχή της Ελλάδας.
Ομάδα Εκπόνησης:
- Ελένη Σταθοπούλου (ΣΕΜΦΕ)
- Ευθυμία Καλογεράκι (ΠΜ)
- Άγγελος Μαλανδράκης (ΣΕΜΦΕ)
Ακαδημαϊκό έτος:
2015-16
Η αναπτυξιακή προοπτική μιας παράκτιας περιοχής μπορεί να επικεντρωθεί τόσο στον α-γενή (ιχθυοκαλλιέργειες) όσο και στο γ-γενή τομέα (τουρισμός, ενέργεια). Οι επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή αλλά και η δυνατότητα προσαρμογής αυτών των περιοχών επιβάλλουν την πολυδιάστατη και μακροπρόθεσμη ανάλυση των δυνατοτήτων των διαφορετικών αναπτυξιακών προοπτικών σε συνδυασμό με το φυσικό και το ανθρωπογενές περιβάλλον.
Ομάδα Εκπόνησης:
- Αραμπατζής Βαλάντης (ΧΜ)
- Κουτσοκώστας Νίκος (ΧΜ)
- Φυτόπουλος Αντώνης (ΧΜ)
- Χουρδάς Χρήστος (ΧΜ)
Ακαδημαϊκό έτος:
2015-16
Πόλη, καθημερινότητα και κλιματική αλλαγή: χαρακτηριστικά και δραστηριότητες της πόλης που συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή
Η πόλη,-και στην περίπτωση της Ελλάδας η Αθήνα- είναι ο τόπος όπου ζει πλέον το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Ο τρόπος που είναι δομημένη μία πόλη και πραγματοποιούνται οι δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα σε αυτή αποτελούν ένα βασικό παράγοντα που συμβάλλει στην κλιματική αλλαγή και συνδέεται με την έννοια της βιωσιμότητας της πόλης. Ο τρόπος ζωής των ανθρώπων επίσης αποτελεί σημαντικό παράγοντα. Μπορεί η παρούσα μορφή της πόλης, καθημερινότητα και ο παρών τρόπος ζωής να συμβαδίζει με τους στόχους μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που συμβάλλουν στο φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής; Το θέμα έχει χαρακτήρα ερευνητικό και θα αναπτυχθεί με παρατηρήσεις και βιβλιογραφική έρευνα.
Ομάδα Εκπόνησης:
- Καρυτινός Χρήστος (ΣΗΜΜΥ)
- Μπλίκα Μαρίνα (ΣΕΜΦΕ)
- Παπαστεργίου Ελενη (ΣΕΜΦΕ)
Ακαδημαϊκό έτος:
2015-16
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή οδηγία EU 27/2012, όλα τα νέα κτήρια μετά το έτος 2019, θα οφείλουν να έχουν τα εξής χαρακτηριστικά: α) πολύ υψηλή ενεργειακή απόδοση, προσδιοριζόμενη σύμφωνα με το άρθρο 3, του Ν-4122/12, β) η σχεδόν μηδενική ή πολύ χαμηλή ποσότητα ενέργειας που απαιτείται για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του κτιρίου, πρέπει να καλύπτεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, περιλαμβανομένης της ενέργειας που παράγεται επιτόπου ή πλησίον του κτιρίου.
Απαιτείται η προσαρμογή του Ελληνικού επιστημονικού και παραγωγικού δυναμικού στις νέες συνθήκες μέσω της υιοθέτησης μιας νέας "ολιστικής" προσέγγισης. Η μεθοδολογία αυτή, βρίσκεται στον αντίποδα της έως τώρα συμβατικής πρακτικής. Η νέα προσέγγιση λαμβάνει υπόψη όλες τις σχετικές παραμέτρους / παράγοντες του σχεδιασμού ώστε σε ένα έργο να παραχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ζητήματα όπως αυτό της παραμετροποίησης του σχεδιασμού τίθενται σε νέα βάση και συνδέονται με απαιτήσεις για κατάλληλες επιδόσεις και βέλτιστες αποδόσεις, κάτι το οποίο μεγιστοποιεί την σημασία της προσομοίωσης και της μοντελοποίησης των διεργασιών σε πραγματικές συνθήκες αρκετά πριν την διαδικασία της υλοποίησης, καθώς και την εξέταση πολλαπλών εναλλακτικών, ή την δυνατότητα παραγωγής κατά παραγγελία περιπτώσεων (customization).
Επανεκτιμάται και επιβεβαιώνεται η αναγκαιότητα της διεπιστημονικότητας στην λήψη των αποφάσεων από τα πρώτα στάδια κυοφορίας ενός έργου, με παράλληλες συντονισμένες ενέργειες σε πραγματικό χρόνο. Η διεπιστημονική λειτουργία, όμως προϋποθέτει κανόνες και διακριτούς ρόλους και καθήκοντα για κάθε γνωστικό αντικείμενο, κάτι το οποίο δεν συνηθιζόταν ούτε και συνηθίζεται στην έως τώρα Ελληνική πρακτική. Ο ρόλος του Αρχιτέκτονα ως συντονιστής στα κτιριακά έργα γίνεται πλέον πραγματικά κρίσιμος. Η διεπιστημονική λειτουργία επίσης, σημαίνει και διακριτούς ρόλους ανάμεσα στους συντελεστές της παραγωγής και τους επιστημονικούς φορείς για την υλοποίηση των έργων ώστε να εξασφαλίζεται η διαφάνεια και η αξιοπιστία των διαδικασιών.
Ομάδα Εκπόνησης:
- Αλεξανδρα Δεσυπρη ΣΕΜΦΕ
- Κουτσοκώστας Νίκος ΧΜ
- Φυτόπουλος Αντώνης ΧΜ
- Χουρδάς Χρήστος ΧΜ
Ακαδημαϊκό έτος:
2015-16
