Ο τομέας των μεταφορών αποτελεί ένα ραγδαία αναπτυσσόμενο τμήμα της παγκόσμιας οικονομίας. Η αύξηση της παγκόσμιας κατανάλωσης συντέλεσε στην ανάγκη για ολοένα και μεγαλύτερη μεταφορά προϊόντων σε παγκόσμιο επίπεδο, γεγονός που υποβοηθήθηκε σημαντικά από την παγκοσμιοποίηση της αγοράς και τη χαλάρωση των εθνικών συνόρων. Η αύξηση του μεταφορικού όγκου συνοδεύτηκε και συνεχίζει να συνοδεύεται από διαρθρωτικές αλλαγές στο κλάδο των μεταφορών, οι οποίες αφορούν τον τρόπο και τα μέσα με τα οποία συντελείται η παγκόσμια μεταφορική διαδικασία.

Οι μεταφορές, εκτός από το ότι αποτελούν όπως γίνεται αντιληπτό βασικό τομέα της οικονομίας, συνεισφέρουν σε σημαντικό βαθμό στην οικονομία (4,8% — ή 548 δισ. ευρώ — σε ακαθάριστη προστιθέμενη αξία στο σύνολο των 28 χωρών της ΕΕ) και εξασφαλίζουν πάνω από 11 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα όμως συντελουν στη ρύπανση και υποβάθμιση του περιβάλλοντος.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σκοπεύει να αναπτύξει και να προωθήσει αποτελεσματικές, σίγουρες, ασφαλείς και βιώσιμες πολιτικές μεταφορών ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μια ανταγωνιστική βιομηχανία που συμβάλλει στην απασχόληση και την ευημερία. (Πολιτική μεταφορών της ΕΕ). Στην παρούσα εργασία ζητείται να αξιολογηθούν με βάση οικονομικούς και περιβαλλοντικούς δείκτες τα υπέρ και τα κατά των χερσαίων (οδικών & σιδηροδρομικών μεταφορών έναντι των θαλάσσιων μεταφορών καθώς επίσης να διερευνηθεί και η προοπτική εφαρμογής συνδυασμένων μεταφορών.