Σε διεθνές επίπεδο υποστηρίζεται ότι τα Πανεπιστήμια πρέπει και μπορούν να αποτελέσουν πρότυπο για μια κοινωνία μηδενικών αποβλήτων. Μάλιστα, αρκετά Πανεπιστήμια μέχρι σήμερα έχουν  υιοθετήσει τέτοιους στόχους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το University of Texas at Austin, το οποίο δήλωσε πως μέχρι το 2020 θέλει να έχει μηδενικές εκπομπές αποβλήτων αποτελώντας «μοντέλο πανεπιστημίου» στις ΗΠΑ στο συγκεκριμένο πεδίο. 

Στόχος της εργασίας είναι να διερευνηθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις, καθώς και τα βήματα που απαιτούνται για να γίνει το ΕΜΠ ένα πανεπιστήμιο μηδενικών αποβλήτων. Ορισμένα ερωτήματα (όχι εξαντλητικά) που πρέπει να απαντηθούν στο πλαίσιο της εργασίας είναι τα ακόλουθα:

• Ποια είναι η διεθνής και εθνική εμπειρία και τι μπορούμε να μάθουμε από αυτή;
• Τι είδους απόβλητα παράγει το ΕΜΠ και ποιες είναι οι εκτιμώμενες ποσότητες; 
• Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της αρχής των «μηδενικών αποβλήτων» για το ΕΜΠ από περιβαλλοντικής, κοινωνικής, οικονομικής και τεχνολογικής πλευράς;
• Είναι ένα τέτοιο σχέδιο εφικτό σε επίπεδο κεντρικού σχεδιασμού ή θα μπορούσε να λειτουργήσει καλύτερα σε αποκεντρωμένο επίπεδο (δηλ. σε επίπεδο Σχολών);